- ALCHYMIA et CHYMIA
- ALCHYMIA et CHYMIAhodie dicitur, quam Veteres Χήμειαν, item Χημευτικην` passim vocavêre. Eadem ἱερὰ τέχνη, sacra Ars, appellata, cuius et Pythagoram scientem fuisse volunt. Unde Lexicon huius Artis in antiquis libris sic inseribitur. Κεξικὸν τῆς ἱερᾶς καὶ θείας τέχνης. Et alibi ἱερὰν τέχνην interpretantur την` χρνϚοῦ ποίνϚιν, auri effectionem. Cuius inventores Aegyptios faciunt Zosimus, Stephanus, Cleopatra et alii Graeci Archemistae, uti recentiori aevô istiusmodi flatores dici coepêre. Nominis ratio in incerto: Interim cum omnium rerum, quae ad hanc scientiam pertinent, vocabula, ab usu et consuetudine communi submoverint Auctores sui et peculiarem sibi Dialectum vindicaverint, solis Mystis tanti arcani intellectam; conicit Salmas. fornaculam sive caminum, in quo argentum et aurum fundebatur, quod ore hianti et patulô esset, χήμην vocavisse, i. e. χάσκουϚαν, unde χήμεια dein ipsa ars. Sed et Auctores Artis huius Graeci Χύμην quendam, vel Χίμην Prophetam nomine miris laudibus celebrant et inter praecipuos nominant, qui divinam hanc scientiam repererunt et amplificârunt; Zosimus inprimis Panapolita, qui illius saepe meminit. Unde ab hoc Chime forte vel Cheme Propheta, ut alibi vocatur, χήμεια nomen accepit. Vide Salmas. ad Solin. p. 1097. et infra in voce Chemia et Chymia.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.